Magnus Carlsen – Mistrz świata w szachach

Sven Magnus Øen Carlsen (ur. 30 listopada 1990 w Tønsbergu) – norweski szachista, arcymistrz od 2004. Aktualny mistrz świata w szachach.
800px-Carlsen_Magnus_(30238051906)

Kariera Szachowa:

Pierwsze szachowe turnieje rozegrał w roku 2001, szybko ściągając na siebie uwagę szachowych ekspertów. Dwa lata później posiadał już tytuł mistrza międzynarodowego, a w roku 2004 otrzymał tytuł arcymistrza, stając się drugim najmłodszym w historii zawodnikiem (po Siergieju Kariakinie), któremu nadano ten tytuł.

Sukcesy i ważniejsze występy w kolejnych latach:

  • 2002 – II m. w mistrzostwach świata juniorów do 12 lat w Heraklionie,
  • 2003 – III m. w mistrzostwach Europy juniorów do lat 14 w Budvie,
  • 2004 – zwycięstwo w turnieju Corus C w Wijk aan Zee, srebrny medal w mistrzostwach Norwegii w Oslo, występ na mistrzostwach świata w Trypolisie (porażka w I rundzie z Lewonem Aronianem), trzykrotne wypełnienie norm arcymistrzowskich (pierwsza w Wijk aan Zee, kolejne w Moskwie i Dubaju),
  • 2005 – I m. w mistrzostwach Norwegii w Molde, zwycięstwo w otwartym turnieju w Gausdal, X m. w Pucharze Świata w Chanty-Mansijsku i sukces w postaci awansu do meczów pretendentów,
  • 2006 – w styczniu po raz pierwszy przekroczył granicę 2600 punktów rankingowych, I-II m. w turnieju Corus B w Wijk aan Zee, I m. w silnie obsadzonym turnieju szachów szybkich w Reykjavíku (m.in. zwycięstwo 2-0 w półfinale z Viswanathanem Anandem), II m. w turnieju Midnight Sun w Tromsø, zdobycie tytułu mistrza Norwegii po pokonaniu w barażu Simena Agdesteina (3-1), zwycięstwo (wraz z Liviu-Dieterem Nisipeanu oraz Władimirem Małachowem) w turnieju Bosna w Sarajewie,
  • 2007 – w lipcu po raz pierwszy przekroczył granicę 2700 punktów rankingowych, II-III m. (wraz z Aleksandrem Moroziewiczem) w turnieju elity w Morelii i Linares[2], I m. w turnieju Classics 2007 w Gausdal[3], występ w rozegranych w Eliście meczach pretendentów (porażka w I rundzie z Lewonem Aronianem)[4], I m. w Biel Chess Festival (po pokonaniu w dogrywce Aleksandra Oniszczuka)[5],
  • 2008 – I-II m. (wspólnie z Lewonem Aronianem) w turnieju Corus A w Wijk aan Zee, II m. (za Viswanathanem Anandem) w Linares[6], dz. I m. (wspólnie z Wugarem Gaszimowem i Wang Yue) w I turnieju FIDE Grand Prix 2008/2009 w Baku[7], I m. w Foros (turniej Aerosvit-2008)[8], II-III m. (za Weselinem Topałowem, wspólnie z Lewonem Aronianem) w turnieju Final Chess Masters w Bilbao,
  • 2009 – I m. w León (po zwycięstwie w finale nad Wasilijem Iwanczukiem)[9], I m. w Nankinie (turniej elity Nanjing Pearl Spring Chess Tournament, z wynikiem 8/10 pkt i uzyskanym rankingiem 3002 pkt)[10], 1 listopada został piątym w historii szachistą, który przekroczył granicę 2800 punktów rankingowych, I m. w mistrzostwach świata w szachach błyskawicznych[11], I m. w turnieju London Chess Classic w Londynie[12],
  • 2010 – najmłodszy w historii lider światowej listy rankingowej (na liście 1 stycznia 2010, w wieku 19 lat)[13], I m. w turnieju Corus A w Wijk aan Zee[14], I m. w turnieju Kings’ Tournament w Baznie[15], prestiżowe zwycięstwo nad mistrzem świata Viswanathanem Anandem w finale turnieju szachów szybkich Arctic Securities Chess Stars w Kristiansundzie[16], zwycięstwo w meczu przeciwko szachistom z całego świata (wspieranym przez Maxime Vachiera-Lagrave, Hikaru Nakamurę i Judit Polgár)[17], I m. w turnieju Nanjing Pearl Spring Chess Tournament w Nankinie[18], I m. w turnieju London Chess Classic w Londynie[19],
  • 2011 – dz. I m. (wspólnie z Siergiejem Kariakinem) w turnieju Kings Tournament w Bukareszcie[20], I m. w Biel[21], I m. w turnieju Chess Masters Firnal w São Paulo i Bilbao[22], dz. I m. w Moskwa (memoriał Michaiła Tala, wspólnie z Lewonem Aronianem)[23],
  • 2012 – I m. w Moskwie (memoriał Michaiła Tala)[24], II m. (za Siergiejem Kariakinem) w mistrzostwach świata w szachach szybkich w Astanie[25], dz. I m. w São Paulo/Bilbao (wspólnie z Fabiano Caruaną)[26], I m. w turnieju Chess Classic w Londynie[27],
  • 2013 – I m. w Wijk aan Zee (turniej Tata Steel–A)[28], I m. w turnieju pretendentów w Londynie[29], I m. w turnieju 1st Sinquefield Cup w Saint Louis[30], zwycięstwo w meczu o mistrzostwo świata 6½: 3½ nad Viswanathanem Anandem[31],
  • 2014 – I m. w turnieju Chess Challenge w Zurychu[32], I m. w memoriale Wugara Gaszimowa w Şəmkirze[33], dwukrotnie I m. w mistrzostwach świata w szachach szybkich[34] oraz w szachach błyskawicznych[35], w Dubaju, zwycięstwo 6½: 4½ nad Viswanathanem Anandem w meczu o mistrzostwo świata w Soczi i obrona tytułu[36],
  • 2015 – I m. w turnieju Tata Steel w Wijk aan Zee[37], I m. (po pokonaniu w dogrywce Arkadija Naiditscha) w turnieju 3rd GRENKE Chess Classic w Baden-Baden[38],
  • 2015 – I m. w mistrzostwach świata w szachach szybkich w Berlinie zdobywając 11,5 pkt. w 15 grach[39],
  • 2016 – zwycięstwo w meczu o mistrzostwo świata 9:7 (po dogrywce) nad Siergiejem Kariakinem[40]
  • 2018 – zwycięstwo w meczu o mistrzostwo świata 9:6 ( po dogrywce) nad Fabianem Caruaną, zwycięstwo w mistrzostwach świata w szachach błyskawicznych w Sankt Petersburgu, zdobywając 17,5 pkt. w 21 partiach.